Na czym polega terapia integracji sensorycznej?

Terapia integracji sensorycznej to innowacyjna metoda, która zdobywa coraz większą popularność wśród specjalistów z dziedziny rehabilitacji.

Czym jest terapia integracji sensorycznej?

Terapia integracji sensorycznej (TIS) jest metodą opracowaną przez amerykańską terapeutkę zajęciową Annę Jean Ayres w latach 60. XX wieku. Jej głównym celem jest pomoc osobom, które mają trudności z przetwarzaniem informacji sensorycznych pochodzących z otoczenia. W praktyce klinicznej TIS wykorzystuje różnorodne ćwiczenia oraz zabawki sensoryczne, które stymulują poszczególne zmysły – takie jak równowaga, dotyk czy propriocepcja. Terapeuta prowadzący terapię dobiera odpowiednie aktywności adekwatne do potrzeb i możliwości pacjenta.

Korzyści wynikające ze stosowania terapii integracji sensorycznej

Terapia integracji sensorycznej w Mińsku Mazowieckim przynosi wiele korzyści, zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Przede wszystkim usprawnia proces przetwarzania informacji sensorycznych, dzięki czemu osoba korzystająca z terapii lepiej radzi sobie w codziennym życiu – np. w sytuacjach społecznych czy podczas wykonywania różnych zadań. Ponadto TIS może pomóc w poprawie motoryki, koordynacji, równowagi oraz koncentracji uwagi. Terapia jest także skutecznym narzędziem w pracy z osobami ze spektrum autyzmu, zespołem Aspergera czy zaburzeniami ADHD.

Kiedy warto rozważyć terapię integracji sensorycznej?

Terapia integracji sensorycznej może być stosowana w przypadku wielu różnych problemów i zaburzeń, zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Warto ją wziąć pod uwagę szczególnie wtedy, gdy występują trudności związane z przetwarzaniem informacji sensorycznych – na przykład nadwrażliwość na dotyk, dźwięki czy światło. TIS może być także pomocna w przypadku zaburzeń ze spektrum autyzmu, zespołu Aspergera czy ADHD. Zaleca się także korzystanie z terapii integracji sensorycznej u dzieci z opóźnionym rozwojem mowy, dysleksją lub problemami z koordynacją ruchową. Jednak ostateczną decyzję o zastosowaniu tej metody powinien podjąć specjalista po przeprowadzeniu szczegółowej diagnozy.